آتشسوزی در کوه آبیدر سنندج چیاکو در روز تولدش جان باخت به گزارش گل بخر، روز دوم مرداد مراتع کوه آبیدر واقع در شهر سنندج در استان کردستان گرفتار آتش شد، فورا پس از شروع آتشسوزی نیروهای داوطلب مردمی خودشان را به کانون آتش رساندند تا مانع از پیشرفت آن شوند، اما شعله های آتش سبب سوختگی شدید ۵ جوان کردستانی شد، تا لحظه تنظیم این گزارش سه نفر از این جوانان، «چیاکو یوسفی نژاد»، «خبات امینی» و «حمید مرادی» به علت شدت سوختگی جان خویش را از دست داده اند. مظاهر گودرزی: هجوم آتش در زاگرس تراژدی مرگ در روز تولد را رقم زد؛ «چیاکو» این دفعه هم قصد داشت ناجی محیط زیست شود، تا دود از کوه «آبیدر» بلند شد خودش را به آن جا رساند، همراه «خبات»، «حمید» و تعدادی دیگر از جوانان کرد در سنندج. آنها بارها توانسته بودند آتشی را که به جان جنگلها و مراتع افتاده بود، خاموش کنند و به خانه برگردند، اما این دفعه بار آخر بود، دوم مرداد آتشی که در آبیدر شعله گرفت جان هم گرفت، پنج جوان سنندجی قربانی این آتش شدند، آنها با سوختگی کامل در بیمارستان بستری شدند، حالا سه نفرشان چشم از جهان بسته اند و «چیاکو» دقیقاً در روز تولدش، ششم مرداد با کوه آبیدر، سنندج، کردستان و البته همسرش که یک ماه قبل عقد کرده بودند خداحافظی کرد. از راست تصویر: خبات امینی - چیاکو یوسفی نژاد - حمید مرادی «چیاکو» هم جمال داشت هم کمال برخی می گویند قلیان کشیدن عده ای این آتش را به جان «آبیدر» انداخت.» امید این جمله را با تردید از روی شنیده هایش می گوید، مطمئن نیست دلیل اصلی آتشسوزی دوم مرداد در آبیدر چیست اما می گوید: «ماه چهارم و پنجم هرسال آتشسوزی های اطراف سنندج آغاز می شود.» او دایی «چیاکو» است. می گوید: «خدا جوانی به ما داده بود که قدرش را ندانستیم، نمونه بود، از من نه، اما از مردم کردستان بپرسید که چیاکو چه طور جوانی بود، ورزشکار مچ اندازی کشور بود، بدنسازی کار می کرد، باشگاه بدنسازی داشت، همه زندگی اش با ورزش و محیط زیست عجین شده بود، همیشه به فکر حیات وحش و محیط زیست سنندج بود.» او در رابطه با آتشسوزی کوه آبیدر که تا امروز حداقل منجر به مرگ سه نفر شده است به خبرآنلاین می گوید: «جوانان کردستان جان خودشان را فدا کردند، چیاکو هم همینطور، همین که متوجه شد آبیدر آتش گرفته فورا برای خاموش کردن آتش اقدام نمود، فرزند خواهرم یک ماه است که عقد کرده بود وحالا دقیقاً در روز تولدش فوت کرده است. هم اکنون همه غمبار هستند، خدا به چیاکو هم جمال داد هم کمال، هم زیبایی داد هم غرور و شهامت.» «خباتِ» ما پرپر شد ر آتشسوزی دوم مرداد در کوه آبیدر «چیاکو» تنها نبود، «خبات» هم مانند همیشه خودش را به صحنه آتش می رساند، «از مریوان گرفته تا پاوه، تا همین آبیدر، هرجایی که آتش به جان جنگل و مراتع می افتاد بلافاصه خودش را می رساند تا آتش را خاموش کند.» این جمله ی «فواد» است، برادر بزرگتر «خبات»، می گوید: «خبات ۳۶ ساله بود، خرج پدر و مادرم را او می داد، ورزشکار هم بود، تقریبا همه قله های ایران را فتح کرده است، ای کاش این ها که برای خاموش کردن آتش به کوه و جنگل می روند لباس ضد حریق داشتند.» این را عضو دیگر خانواده «خبات» هم می گوید، به قول دختر خاله اش: «وقتی از سوی استانداری برای خاموش کردن آتش، دمنده دست بچه مردم می دهند، از خودشان نمی پرسند این اشخاصی که برای خاموش کردن آتش می روند لباس ضد حریق دارند یا نه؟ چرا به این افراد دمنده دادند اما لباس ضد حریق ندادند، چرا دستکش و کفش ایمن به این جوانان ندادند؟» او می گوید: «خبات همیشه می گفت محیط زیست زادگاه من است، درحالی که همان روز خیلی ها به خبات سفارش کرده بودند که به آبیدر نرود اما خودش گفته بود که من در آبیدر بزرگ شدم باید برای خاموش کردن آتش آنجا بروم. او رفت تا که خبات ما پرپر شود، حقش این نبود.» وقتی دمنده خودش عامل آتشسوزی می شود چیاکو»، «خبات» و «حمید» نخستین اشخاصی نبودند که در آتشسوزی جنگل و مراتع جان خویش را از دست دادند و احیانا آخرین نفرات نیستند، برای خاموش کردن آتشی که به جان محیط زیست می افتد علاوه بر نیروی انسانی داوطلب به نیروهای آموزش دیده و البته امکانات نیاز است. در غیر این صورت تراژدی کوه آبیدر مجدد تکرار می شود. به قول سیامک سیاف: «منطقه زاگرس تا حدود زیادی صعب العبور است، برای همین خاموش کردن آتش در این منطقه به تجربه زیادی نیاز دارد.» او عضو انجمن زیست محیطی ژیوای پاوه است، انجمنی که برخی از اعضای خودش را در جریان آتشسوزی های مکرر جنگل های زاگرس از دست داده است. سیاف به خبرآنلاین می گوید: «موقع خاموش کردن آتش نحوه کار کردن با دمنده خیلی مهم می باشد، حتی می تواند سبب آتشسوزی هم شود چونکه دمنده برای کار کردن از بنزین بهره می گیرد و اگر از پشت آتش نزدیک شود خطرناکست. دمنده هایی که ما برای خاموش کردن آتش استفاده می نماییم در بسیاری از کشورها برای جمع کردن برگ درختان استفاده می نمایند.» بیشتر آتشسوزی ها در جنگل و مرتع کار عامل انسانی است ین فعال محیط زیست در رابطه با اقدام موردنیاز برای ممانعت از مرگ افراد داوطلب در جریان خاموش کردن آتش در جنگل و مراتع می گوید: «با در اختیار گرفتن دیده بان های بیشتر توسط محیط زیست یا منابع طبیعی می شود خطر آتشسوزی ها را کاهش داد، وقتی یک منطقه بزرگ شش الی هفت نفر دیده بان دارند کافی نیست، اگر تعداد دیده بان ها و نیروهای آموزش دیده زیاد باشد هم آتشی که به جان جنگل می افتد زود شناسایی و کنترل می شود و هم نیروها خسته نمی شوند، ازاین رو درصد خطای انسانی کاهش می یابد و مرگ و میر افراد در جریان خاموش کردن آتش کم می شود.» سیاف با اشاره به اینکه «بیشتر آتشسوزی ها در جنگل و مرتع به خاطر عامل انسانی است.» می گوید: «کار فرهنگی باید صورت گیرد، باید به افراد سفارش شود که اقدامی نکنند تا در جنگل و مرتع آتشسوزی راه بیفتد اما گاهی این وضعیت برعکس است، طوری که افراد گمان می کنند خودشان در برابر طبیعت و محیط زیست هیچ مسئولیتی ندارند و اگر هم آتش به جان جنگل و مرتع افتاد عده ای هستند که می روند آنرا خاموش می کنند.» ۲۳۳۲۳۳ منبع: golbekhar.ir 1404/05/09 14:38:36 5.0 /5 14 تگهای خبر: بو , جنگل , حیات , درخت این مطلب گل بخر را تایید می کنین؟ (1) (0) تازه ترین مطالب مرتبط سفارش برای خرید منبع و پمپ آب، مقرر است بازار آزاد آب راه بیفتد؟ وضعیت گرما تا چه زمانی ادامه پیدا می کند؟ کشف ۲۱ تاکسیدرمی حیوانات وحشی در تهران هشدار برای دو روز آینده در این ساعت ها خانه بمانید نظرات کاربران گل بخر در مورد این مطلب نظر شما در مورد این مطلب نام: ایمیل: نظر: سوال: = ۸ بعلاوه ۵