امّا و اگرهای افزایش جمعیت سگ های ولگرد

۳۰ نکته درباره سگ های ولگرد

امروزه یکی از معضلات زندگی شهری افزایش جمعیت سگ های ولگرد در شهرها و معابر است که علاوه بر مسائل محیط زیستی، سلامت شهروندان را نیز به خطر انداخته است این در حالیست که برخی افراد با غذارسانی به آنها موجب تکثیر جمعیت سگ ها می شوند.

به گزارش گل بخر به نقل از ایسنا، سگ های ولگرد به مخاطره ای برای در بعضی موارد شاهد مرگ کودکان و یا لطمه رهگذران در محل تجمع سگ های ولگرد در سطح شهر بوده ایم. به جهت اهمیت این مساله به ۳۰ نکته بر طبق گفته های مهدی نبی یان - کارشناس ارشد تنوع زیستی و پژوهشگر حیات وحش - اشاره می کنیم:

*تنها در سال ۱۴۰۰ نزدیک به ۲۵۰ هزار نفر در کشور گرفتار سگ گزیدگی شده اند که از این تعداد ۲۵ هزار نفر مورد حمله سگ های ولگرد قرار گرفته اند. این ۲۵۰ هزار نفر مجبور به تزریق داروی ضدهاری نیز شده اند این در حالیست که در کمتر از ۱۰ سال قبل تنها حدود ۱۰۵ هزار گزارش درسامانه های وزارت بهداشت و درمان ثبت شده است؛ به عبارتی در مدت ۱۰ سال این آمار ۱۰ برابر شده است.

*در مجموع روزانه حدود ۷۰۰ نفر توسط سگ های صاحب دار و ولگرد مورد گزش قرار می گیرند که از این تعداد بیش از ۶۵ نفر توسط سگ های ولگرد صورت می گیرد.

*وزارت بهداشت روزانه نزدیک به یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان خرج تامین و تزریق واکسن ضدهاری به ۷۰۰ نفری که مورد گزش قرار می گیرند را می کند. هر فردی که مورد گزش قرار گیرد بین دو تا دو میلیون و ۱۰۰ هزار تومان یارانه توسط دولت به وزارت بهداشت بابت تزریق داروی ضدهاری پرداخت می شود که این هزینه ها از جیب ملت و بوسیله یارانه ها پرداخت می شود.

*این هزینه ها تنها برای واکسن ضدهاری و بغیر از هزینه های جراحی، تزریق واکسن کزاز و مراقبت های پس از گزش است.

*در سال ۱۴۰۰ بیش از ۵۰ انسان در کشور توسط سگ ها کشته شدند که ۳۵ کشته کودکان زیر ۱۰ سال بودند.

*شهرداری تهران در سال ۱۴۰۰ بیش از ۲۰ میلیارد تومان هزینه سگ های ولگرد تهران، شهرداری اصفهان بیش از ۱۵ میلیارد تومان و شهرداری یزد بیش از ۱۰ میلیارد تومان هزینه کرده است. در مجموع در ایران سالانه حدود ۱۰۰ میلیارد تومان توسط شهرداری ها و دهیاری ها برای تغذیه سگ های ولگرد هزینه می شود.

*معمولا کانون های تجمع سگ های ولگرد مناطق مشخصی مانند برخی کانون ها در اطراف مراکز دفع پسماند، اطراف جاده ها، پارک ها، حاشیه شهرها و روستاهایی هستند که به دلیل غذارسانی غیرقانونی، سازمان یافته و مستمر توسط حامیان سگ ها، تعداد سگ های ولگرد و تجمع آنها در آن مکان افزایش می یابد.

*غذارسانی به یک گونه حیوان خاص، اولویت خاص قائل شدن برای آن حیوان نسبت به حیوانات دیگر است که موجب افزایش جمعیت آن گونه خاص می شود.

*غذارسانی به هر شکلی نوعی «حیوان آزاری» است و این اقدام از طرف تمام متخصصان محیط زیست در حیات وحش به هیچ صورت و با هیچ توجیهی برای حیوانات ولگرد و حتی حیوانات حیات وحش به رسمیت شناخته نمی گردد.

*بر فرض عقیم بودن تمامی سگ ها و عدم زاد و ولد آنها، غذارسانی به آنها موجب افزایش طول عمرشان همین طور سبب تشدید رقابت های غذایی و قلمرویی بین آنها شده که منجر به پرخاشگری اینگونه می شود.

*غذارسانی به عادت سگ ها برای تامین خوراکشان تبدیل می شود که در این صورت این حیوانات به هر عابر پیاده ای که حتی پلاستیک خرید در دست دارد، به گمان غذارسان بودن به او هجوم می آورند. ترس شهروند از هجوم حیوان موجب واکنش نشان دادن آنها و در نهایت حمله به شهروند می شود.

*احتمال حمله توسط سگ سیر که عادت به غذارسانی پیدا کرده است نیز موجب انتقال بیماری یا آلودگی توسط مدفوع پخش شده این سگ می شود.

*افزایش جمعیت سگ های ولگرد هم برای انسان و هم برای حیات وحش هیچ تاثیر مثبتی ندارد.

*در تمام کشورها به جز کشور هند، ترکیه و میانمار که جنبش غذارسانی به حیوانات ولگرد را دارند، غذارسانی به حیوانات ولگرد در همه نقاط دیگر کشورها ممنوعست.

*تنها در برخی از پارک های محصور، افرادی با مجوز از وزارت محیط زیست یا سازمان های مربوطه مانند شهرداری ها زیر نظارت دامپزشک و سازمان های مربوطه گاهی به گربه های عقیم در آن فضا غذارسانی می کنند؛ در جایی که امکان خروج از آن محدوده را ندارند.

*در ایران حتی یک پناهگاه حیوانات ولگرد نداریم؛ شلتر(پناهگاه حیوانات ولگرد) بصورت سلول سلول هستند. کاملا شرایط بهداشتی در آنها رعایت می شود و هیچ سگی در ارتباط با سگ دیگری نیست.

*در حالت عادی سگ ها بصورت منفرد پخش هستند و مشکلات کمتری را به وجود می آورند اما با ایجاد کانون غذارسانی و تجمع سگ های ولگرد در یک نقطه اگر سگ مریضی وجود داشته باشد چون بصورت طبیعی از سایر حیوانات فاصله دارد و هیچ گاه کنار هم زندگی نمی کنند مشکلی ایجاد نمی گردد اما در مرکزی که با غذارسانی همه در یک کانون جمع می شوند بیماری به سایر سگ ها که برای غذا آمده اند، منتقل خواهد شد.

*مدفوع حیوانات در طبیعت تجزیه و به محیط برگردانده می شود اما وقتی ۲۰۰ سگ در یک نقطه هر کدام روزی ۵۰۰ گرم مدفوع می کنند، تعداد زیادی مگس، حشرات و انواع کنه ها که گاهی می توانند برای انسان بسیار خطرناک یا حتی مرگ آور باشند تکثیر، رشد و نمو پیدا می کنند. پسماند غذای این سگ ها نیز حشرات بسیار زیادی را دور خودش جمع و کانون تجمع سگ ها را به کانون بیماری تبدیل می کند.

*براساس بند ۱۵ ماده ۵۵ قانون شهرداری ها مصوب سال ۸۷، دستورالعمل کنترل و مدیریت جمعیت حیوانات مزاحم شهری مانند موش شهری، سگ های ولگرد و گربه ها در حریم شهرها و روستا از طرف وزارت کشور ابلاغ گردیده و اجرای آن بر عهده شهرداری ها و دهیاری ها است. در خارج از حریم شهرها و دِه ها مسئولیت گونه های جانوری و گیاهی بر عهده دو دستگاه سازمان منابع طبیعی و سازمان حفاظت محیط زیست است.

*در صفحات ۱۰ تا ۱۲ این دستورالعمل مشخصا عنوان شده که باید سگ های ولگرد توسط شهرداری ها و دهیاری ها زنده گیری و به «مراکز کنترل» منتقل شوند. در مراکز کنترل، سگ های غیرمفید به روش های انسانی مرگ آرام (یوتانایز) معدوم شوند و سگ های مفید بعد از انگل زدایی برای مدتی در صورت وجود داوطلب سرپرستی با گرفتن تعهدنامه «عدم رهاسازی سگ بعد از عقیم سازی» تحویل سرپرست (گله دار، کارخانه دار، باغ دار) داده می شوند. در صورتیکه سگی داوطلب سرپرستی نداشته باشد به عنوان سگ غیرمفید شناخته می شود و باید به روش مرگ آرام از بین برده شود.

*شهرداری ها در بیشتر مراکز شهری این اقدام را انجام نمی دهند و سگ ها را بعد از خرج مبالغ بسیار بالا و گاهی عقیم سازی مجدد در حاشیه شهرها رهاسازی می کنند؛ در صورتیکه هر شهرداری مبادرت به رهاسازی سگ های ولگرد بعد از جمع آوری آنها کند، تخلف قانونی مرتکب شده است.

*وقتی شهرداری قصد انجام اقداماتی برای جمع آوری سگ های ولگردی دارد که موجب کشتن انسان ها می شوند، برخی افراد مانع می شوند.

*سگ های عقیم شده که رها می شوند همچنان خطر حمله به انسان را دارند. این سگ ها بعد از رهاسازی نیز نیاز به تغذیه دارند، بدین جهت آن مرکز موجب تجمع سگ ها خواهد شد و سگ عقیم شده مانند سگی که عقیم نیست احتمال مبتلاشدن به انواع بیماریها را دارد و می تواند بیماریهای مختلفی را به انسان و دام منتقل کند.

*تصویب طرح عقیم سازی سگ های ولگرد برای بیش از ۳ میلیون سگ ولگرد به منزله یک نسخه گمراه کننده است چونکه نمی توان این تعداد سگ را عقیم کرد.

*بر فرض از جمعیت ۳ میلیون سگ موجود ۱۰۰ هزار سگ را عقیم کرده ایم، یعنی یک دهم از جمعیت کل سگ های ولگرد. هر سگ سالانه ۱۶ توله به دنیا می آورد. بدین ترتیب طی یک سال تمام جمعیت عقیم شده جایگزین می شوند بدین سبب با تولید مثل بسیار زیاد سگ ها عملا عقیم سازی آنها هدر دادن پول است.

*عقیم سازی گزینه ای از جانب برخی از حامیان و دامپزشکان است که برای کسب منافع مالی بیشتر مطرح گردیده است.

*عقیم سازی برای هر واحد سگ حدود ۲ میلیون تومان درآمد برای برخی حامیان و دامپزشکان دارد. هرچقدر تعداد این سگ ها بیشتر شود درآمد آنها نیز افزایش می یابد.

*امروزه پناهگاه داری به دلیل دریافت بودجه از شهرداری ها و دریافت کمک های مالی مردمی منفعت بسیاری دارد.

*شنیده ها از آن حکایت می کند گاهی برخی افرادی که ادعای عقیم سازی سگ ها را دارند، از داروی بیهوشی مورد استفاده برای عقیم سازی سوءاستفاده می کنند.

*در جریان عقیم سازی، پناهگاه داری و غذارسانی به سگ های ولگرد انواع فساد وجود دارد و به علت همین فسادها هنگامی که کارشناسان و متخصصان درباره لزوم مدیریت جمعیت سگ های ولگرد صحبت می کنند، این افراد به دلیل به خطر افتادن درآمدی که از این راه دارند، بطور جدی با آن مخالفت می کنند.

1401/04/30

11:18:10

5.0 /5

545

تگهای خبر: آلودگی , باد , باغ , بهداشت

این مطلب گل بخر را تایید می کنین؟

(1)

(0)

تازه ترین مطالب مرتبط

نظرات کاربران گل بخر در مورد این مطلب

نظر شما در مورد این مطلب

نام:

ایمیل:

نظر:

سوال:

= ۶ بعلاوه ۵