آلودگی هوا موجب پرخاشگری و رفتارهای هیجانی می شود
ایرنا نوشت: روان درمانگر و مدرس دانشگاه با اعلان اینکه آلودگی هوا بر سلامت جسمی، روحی - روانی و شخصیتی اثرگذار می باشد، اظهار داشت: آلودگی هوا با کاهش سطح اکسیژن مغز سبب تصمیم گیری های آنی (فوری) و رفتارهای تکانشی شده و ناسازگاری با محیط را بیشتر می کند.
مهدی عسکری پور روز جمعه درباره اثرات آلودگی هوا بر سلامت روان گفت: آلودگی هوا بر سلامت جسمی، روحی - روانی و شخصیتی اثرگذار می باشد. وی اشاره کرد: بر طبق نتایج پژوهش های پزشکی، آلودگی هوا می تواند سبب افزایش اضطراب، استرس، خشونت و پرخاشگری، کاهش توان فکری، یادگیری و تمرکز، افسردگی و برخی اختلالات روان تنی و ذهنی شود. عسکری پور افزود: این آلودگی همین طور لطمه های جسمی ناشی از روان تنی را افزایش داده و بطور مستقیم سبب لطمه های مغزی و کاهش عملکرد مغز خواهد شد. این روان درمانگر اشاره کرد: تعدادی از لطمه های روحی نظیر خشونت و پرخاشگری همین طور سازگاری با محیط اجتماعی را کاهش داده و سبب واکنش های آنی (فوری) در مقابل محرک های محیطی خواهد شد. وی با اعلان اینکه تربیت خانوادگی و ژنتیک نیز در این رابطه موثر است، اضافه کرد: آلودگی هوا تاب آوری اجتماعی در مقابل فشارهای محیطی را کاهش داده و بدین سبب پرخاشگری را رواج می دهد. یکی از با اهمیت ترین چالش های جوامع صنعتی نیز مصائب ناشی از آلودگی هواست که خانه نشینی و... را به دنبال خواهد داشت. وی افزود: افزایش زودرنجی هم بعنوان یکی دیگر از تبعات مخرب آلودگی هوا که گاه سبب «خودبیماری انگاری» می شود، بروز رفتارهای وسواس گونه را به دنبال خواهد داشت. وی درباب «خودبیماری انگاری» توضیح داد: در حقیقت این اختلال به ترس روانی بیمار که موجب بروز رفتارهای وسواس گونه می شود، تعبیر شده و شخص دائما احساس می کند که بیمار است. مدام به پزشک مراجعه نموده و در صدد ارزیابی و آزمایش سلامت بدنی بوده و این مساله خود لطمه های روحی و روانی را تشدید می کند. (خودبیمارانگاری یا هیپوکندریا در اصطلاح روان شناسی و روان پزشکی برای شخصی به کار می رود که باوجود برخورداری از سلامت بدنی خودرا بیمار می داند.) این روانشناس تصریح کرد: بر طبق برخی تحقیقات، آلودگی هوا اختلالات عصبی شنوایی همچون کاهش شنوایی حسی حرکتی، اختلالات یادگیری و حتی علایم اوتیسم و بیش فعالی (در کودکان) را هم به همراه داشته است. عسکری پور اظهار داشت: این آلودگی همین طور با تاثیر مستقیم بر سیستم عصبی مرکزی کاهش اعتماد به نفس، رفتارهای غیرسازگارانه، زوال عقل و فراموشی، آلزایمر و پارکینسون را سبب شده و هر یک از این لطمه ها می تواند خلق وخوی افسرده را افزایش دهد. این استاد دانشگاه اضافه کرد: تنفس ذرات آلوده در هوا و مشاهده آسمان آبی تیره نیز سبب خلق افسرده و تشدید احساس غم و اندوه می شود. ارتباطات اجتماعی کاهش و حضور در اجتماعات کمرنگ می شود. تنش، بی قراری، نگرانی افزایش و سطح کیفی زندگی و احساس رضایت نیز تضعیف شده و هر یک از این مولفه ها سلامت روان را تحت تاثیر قرار می دهد. به گفته ی ایشان، تشدید خستگی ذهنی و فکری، کاهش سطح اکسیژن به مغز و بدن، تصمیم گیری های آنی و رفتارهای تکانشی نیز از دیگر تبعات این آلودگی هوا شمرده می شود. وی افزود: استرس ناشی از آلودگی هوا هم بیماریهای جسمی و روانی را سرعت می بخشد. احساس درماندگی و ناکامی را تقویت کرده و با تشدید اضطراب، بعنوان موسس اختلالات روانی، رضایت از زندگی را تضعیف می کند. آلودگی هوا و اختلال رشد مغز کودکان عسکری پور تصریح کرد: رشد مغز کودکان نیز در اثر تنفس این ذرات آلوده (در صورت تداوم) با اختلال روبه رو شده و این اختلال می تواند بهره هوشی کودکان را کم کند. همین طور تعدادی از اختلالات روحی - روانی نظیر ضعف عصبی، بیش فعالی، رفتارهای پرخاشگرانه و ضعف در برقراری ارتباطات در کودکان هم ناشی از این آلودگی هواست. این مدرس اشاره کرد: تعدادی از عوارض جسمانی آلودگی هوا همچون حملات تنفسی، مشکلات ریوی، آسم، تنگی نفس نیز سلامت روان را تحت تاثیر قرار می دهد. در حقیقت هر یک از عوارض جسمانی خلق بیمار را تنگ و روحیه افسرده را سبب می شود. بر طبق منابع رسمی، آلودگی هوا سالانه جان هفت میلیون نفر را در دنیا می گیرد که بطور خاص مربوط به آسم، برونشیت، تنگی نفس، سکته قلبی، و آلرژی های مختلف تنفسی است. 231
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب