بحران اقلیمی و خطر افزایش زاد و ولد انگل های بیماری زا
با ادامه روند بحران آب وهوایی احتمال دارد شرایط برای زیست انگل های گرمسیری مانند «لشمانیاز» مساعدتر شود
به گزارش گل بخر به نقل از ایسنا، کارشناسان محیط زیست اخطار داده اند که بحران آب وهوایی و تغییر کاربری اراضی می تواند محیط مساعدی برای انگل های گوشت خوار معروف به "لشمانیا" ایجاد نماید و شمار بیشتری از مردم ایالات متحده را به این موجودات آلوده نماید.
مطالعات زیادی که کارشناسان حوزه آب وهوا در سرتاسر جهان انجام داده اند، نشان داده است با افزایش دمای زمین، خطر شیوع بیماری های گرمسیری ناشی از حشرات و آفت ها در مناطق خنک و معتدل جهان همچون اروپا و بخش هایی از ایالات متحده افزایش پیدا کرده است.
آنها می گویند با ادامه روند بحران آب وهوایی احتمال دارد که شرایط برای زیست انگل های گرمسیری همچون انگل عامل بیماری لشمانیاز (سالک) مساعدتر شود و راحتتر بتوانند به بدن میزبان هایی که دستگاه ایمنی ضعیف تری دارند، وارد شود و حتی امکان دارد سبب شود فصل شیوع این بیماری ها طولانی تر و وضعیت در دوره مبتلا شدن وخیم تر شود.
انگل لشمانیا از طریق نیش «شن مگس»ها به انسان انتقال می یابد. خود شن مگس هم با تغذیه از خون پستانداران همچون جوندگان به این انگل مبتلا می شود.
بیماری انگلی لشمانیاز (سالک) که با علائمی همچون زخم های دایره ای پوشیده از لایه های ضخیمی چرک زردرنگ شناخته می شود در گذشته جزو بیماری های مسری در مناطق گرمسیری به شمار می رفت و در کشورهایی مانند برزیل، مکزیک و هند شایع بود ولی اکنون متخصصان می گویند که در ایالت هایی از آمریکا همچون تگزاس و اوکلاهما هم شایع شده است و احتمال دارد در آینده به کانادا هم برسد.
گونه عموما مسری این انگل در ایالات متحده یعنی لشمانیا مکزیکانا، علایم خفیف تری دارد که خودبه خود بهبود می یابد اما محققان می گویند برخی گونه های آن هم می تواند باعث مرگ شود. مثلا گونه لشمانیاز احشایی که در هند به آن "کالا-آزار" (تب سیاه) می گویند اگر درمان نشود در ۹۵ درصد موارد کشنده است و علایم آن تب، کم خونی، کاهش وزن و ورم طحال و کبد است.
پژوهشگران می گویند لشمانیاز سالانه بین یک و نیم تا دو میلیون نفر را مبتلا می کند و مرگ حدود ۷۰ هزار نفر را سبب می شود.
به نوشته روزنامه ایندیپندنت، بنا بر اعلام سازمان بهداشت جهانی، این بیماری بیشتر در کشورهای فقیر شایع است؛ چون بودجه چندانی برای تولید داروهای کاراتر در درمان این بیماری صرف نمی گردد و داروهای میلتوفسین و آمفوتریسین هم که فعلاً برای درمان این بیماری به کار می روند، سمی و گرانقیمت هستند.
منبع: گل بخر
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب