در آستانه روز جهانی گونه های در معرض انقراض؛

اما و اگرهای بقای سومین توله یوز

اما و اگرهای بقای سومین توله یوز به گزارش گل بخر در شرایطی که از سه توله یوز متولد شده در طرح تکثیر در اسارت توران تنها یک توله زنده مانده انتقادات زیادی به نحوه مدیریت این مورد و حتی کلیت طرح تکثیر در اسارت یوز وارد می شود. مدیرعامل سابق انجمن یوز ایران ضمن اشاره به اشتباهات رخ داده در جریان تولد و نگهداری توله ها می گوید: علیرغم وجود این نواقص، تکثیر در اسارت امکان دارد آخرین تیر ترکش ما برای احیای یوز باشد.



مرتضی اسلامی در گفتگو با ایسنا در آستانه روز جهانی گونه های در معرض انقراض (۲۱ می مصادف با ۳۱ اردیبهشت) ضمن اشاره به احتمالات موجود برای ادامه زندگی سومین توله یوز «ایران» اظهار نمود: بقای توله یوز آخر به صورت کامل در ارتباط با نحوه نگهداری و اجرای پروتکلهای بهداشتی و رعایت موارد لازم است. تجهیزات مورد نیاز و غذای مناسب باید برای نگهداری یوز فراهم و روش های تغذیه مناسبی هم درنظر گرفته شود.

وی ضمن اشاره به درست یا غلط بودن تصمیم انجام سزارین برای یوز مادر اظهار داشت: انجام این عمل بستگی به وضعیت «ایران» در آن زمان داشته است و هم اکنون نمی توان این مورد را تحلیل کرد. اگر سندی درباره زمان و نحوه تصمیم گیری درباره این مورد وجود دارد، میتوان از آنها بهره برد و نظر دقیق تری راجع به آن داد.

اسلامی افزود: بر مبنای تصاویر انتشار یافته در فضای مجازی، نقص های زیادی در جریان تولد توله ها و بعد از آن مشاهده شد چونکه اصول بهداشتی به صورت مناسب رعایت نشد و محیط نگهداری توله ها و نحوه شیردهی به آنها هم حرفه ای نبود. این مورد از دو بعد قابل بررسی است؛ مورد اول درباره نفس طرح است. این که آیا تکثیر در اسارت درست بوده یا نه؟ مورد دوم هم تمهیداتی است که برای این مساله اندیشیده شده است.

وی اضافه کرد: هم از نظر بهداشتی و هم از نظر مهارتی نقص هایی جدی در این فرآیند دیده شد. در واقع فارغ از این که توله ها به دلیل نقص مادرزادی مرده باشند یا به دلیل نقص در نگهداری از آنها، نمی توان چشم ها را بر نقدهای موجود بست. امیدواریم در تهران شرایط مناسب شیردهی و نگهداری مناسب از تنها توله باقی مانده فراهم گردد.
تکثیر در اسارت مستحب نیست، واجب است
مدیرعامل سابق انجمن یوز ایران اظهار داشت: وضعیت یوز ایرانی به قدری بحرانی است که طرح تکثیر در اسارت قطعا لازم است. همچنان اولویت با محافظت از زیستگاه است. این طرح در ایران موفق بود و به مرحله حاملگی رسید و تا مرحله حاملگی هم اقدامات مثبتی انجام شد. سوال مهم این است که با عنایت به این که خطر عمل بالا بود، امکان عمل سزارین وجود داشت و زمان حدودی زایمان حتی پیش از جفتگیری مشخص بود، چرا آمادگی کاملی برای برخورد با این شرایط وجود نداشت؟

وی افزود: متاسفانه زیستگاه یوز پاره پاره شده است و در دو دهه گذشته یک به یک آنها را از دست دادیم. ما سیر تاریخی این نابودی را دیدیم. بعضی از مناطق یزد که تا سال ۹۰، ۹۱ در آنها یوز مشاهده می شد قریب به ۷، ۸ سال است که در آنها نه ماده ای دیده شده و نه توله یوز و تنها گونه های نر در آن دیده شده اند. متاسفانه این اتفاق در طول ۵۰ سال رخ نداده و این زیستگاه ها طی ۱۵ سال اخیراز بین رفته اند.

اسلامی افزود: در این شرایط با این که اولویت با محافظت از زیستگاه هاست اما وقتی سرعت تخریب بیشتر از سرعت حفاظت است، مجبوریم به شکل جدی تکثیر در اسارت را مدنظر قرار دهیم. نمی توان دست روی دست گذاشت و صرفاً به محافظت از زیستگاه امید داشت. تا دهه گذشته حدود ۸ منطقه داشتیم که مطمئن بودیم در آن جمعیت زادآور یوز وجود دارد اما هم اکنون تنها پارک ملی توران این شرایط را دارد. امکان دارد جمعیت زادآور به صورت مثال در کرمان هم وجود داشته باشد اما تنها یک احتمال است.

وی با انتقاد از صدور مجوز فعالیتهای صنعتی در منطقه توران اظهار داشت: متاسفانه مجوز معدن کاری در توران صادر گردیده است که می تواند به معنای خوانده شدن فاتحه یوز در این منطقه باشد. در چنین شرایطی نباید به علت پایین بودن احتمال تکثیر در اسارت از آن صرف نظر نماییم. نقدهایی که به این طرح مانند انجام عمل سزارین وجود داشت، سبب شد تا کل ماجرا زیر سوال برود. این طرح بسیار حیاتی می باشد و روشن کردن این مورد از رسالت های رسانه است.
توله های متولد شده در اسارت تا چندین نسل نباید به طبیعت برگردند
اسلامی در انتها درباره امکان رهاسازی توله یوزها در طبیعت اظهار داشت: وقتی افراد کمی از گونه مورد نظر در طبیعت وجود دارند که امکان باروری دارند، نمی توان توله ها را در طبیعت رها کرد. هم اکنون «کوشکی» و «دلبر» - یوزهای نر و ماده در اسارت - شرایط مورد نظر ما را ندارند و سن «فیروز» - یوز نر در اسارت- هم بالا رفته است. بیشترین شک درباره «ایران» است که سزارین داشته و امکان دارد با مشکلاتی نظیر چسبندگی رحم مواجه شود. باید بفهمیم که این گونه می تواند در دفعات بعدی زایمان کند یا نه؟ ما هنوز سرمایه کافی از نظر تعداد گونه نداریم و نسل های اول قرار نیست در طبیعت رها شوند. نسل های بعدی هم باید برای رهاسازی در طبیعت تربیت شوند و حتی خواهر و برادرهای احتمالی آنها در آینده هم نمی توانند وارد طبیعت شوند.





منبع:

1401/02/30
14:18:54
5.0 /5
438
تگهای خبر: بهداشت , بو , پارك , پارك ملی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
نظر شما در مورد این مطلب
نام:
ایمیل:
نظر:
سوال:
= ۴ بعلاوه ۵

گل بخر

سفارش گل و گیاه

golbekhar.ir - حقوق مادی و معنوی سایت گل بخر محفوظ است