همه گیری بیماری های گیاهی و تأثیر منفی ۳۰ درصدی بر محصولات غذایی
به گزارش گل بخر خراسان رضوی نتایج یک بررسی نشان داده است که همه گیری بیماری های گیاهی تا ۳۰ درصد محصولات مهم غذایی را تحت تأثیر قرار می دهند و با وخیم تر شدن تغییرات آب وهوایی درحال بدترشدن هستند.
به نقل از ویفروم، محققان بررسی هایی را درباره مدل سازی خطر گسترش عوامل بیماری زا در گیاه و کمک به پیشبینی و پیشگیری از شیوع آن انجام داده اند. مدل سازی و پیشبینی شیوع بیماری می تواند به راهبردهای دقیق تری برای کاهش و پیشگیری از بیماری های همه گیر کمک نماید.
آنان افزودند: شیوع بیماری های جهانی گیاهان در حال افزایش می باشد و تأمین موادغذایی جهانی را تهدید می کند. بر مبنای مقاله منتشرشده در سال ۲۰۱۹، میانگین تلفات محصولات غذایی عمده مانند گندم، برنج و ذرت به علت آفات و بیماری های گیاهی از ۲۱ درصد تا ۳۰ درصد بوده است.
محققان اظهار کردند: مواردی مانند نظارت بر بیماری های گیاهی، سیستم های تشخیصی بهبودیافته و مدل سازی جهانی، پیشبینی بیماری برای کاهش شیوع بیماری در آینده و محافظت از عرضه جهانی موادغذایی ضروری هستند و ابزارها و تکنیک های جدید برای کنترل این بیماری ها می توانند به پیشگیری از گسترش آنها کمک کنند. بیماری های گیاهی در مرزهای ملی متوقف نمی شوند و مسافت زیادی فراتر از اقیانوس ها هم مانع گسترش آنها نخواهد شد.
ژان ریستائینو، محقق اصلی و استاد صدمه شناسی گیاه در دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی اظهار نمود: ایده این است که منابع شیوع بیماری های گیاهی را زودتر تشخیص بدهیم و قبل از همه گیری، گسترش آنرا متوقف نماییم.
وی اضافه کرد: با شروع اپیدمی، کنترل آن دشوار خواهد بود و این تلاش مشابه پیشگیری از شیوع بیماری کووید- ۱۹ است. مشاهده کردیم که اشتراک گذاری اطلاعات، تجزیه وتحلیل داده ها و مدل سازی در پاسخ به همه گیری بیماری کووید- ۱۹ تا چه اندازه اهمیت داشته است.
گراهام مک دونالد، استادیار گروه جغرافیا در دانشگاه مک گیل کانادا اظهار داشت: این نوع ابزارها می توانند برای کمک به ایجاد انعطاف پذیری در مقابل شیوع بیماری های گیاهی آینده استفاده شوند. در حالیکه بعضی از بیماری ها مانند زنگ گندم و بیماری بادزدگی (بیماری مهمی که سیب زمینی ها را تحت تأثیر قرار داد و سبب قحطی در کشور ایرلند شد) تحت نظارت جهانی هستند اما سایر بیماری های زراعی به صورت منظم کنترل نمی شوند.
ریستائینو بیان نمود: چند شبکه نظارتی وجود دارد، اما باید توسط آژانس های بین دولتی با یکدیگر مرتبط شوند و به سیستم های نظارتی جهانی گسترش یابند. با استفاده از سنسورهای الکترونیکی می توانیم، نظارت بر بیماری را بهبود بخشیم و از این طریق به سرعت بیماری را شناسایی و سپس به ردیابی عوامل بیماری زا در گیاهان کمک نماییم.
محققان می گویند: تلاشهای طیف گسترده ای از محققان، به اصطلاح علم همگرایی (convergence science)، برای پیشگیری از بیماری های همه گیر گیاهی لازم است. این بدان معناست که اقتصاددانان، مهندسان، دانشمندان محصولات زراعی، متخصصان بیماری های زراعی، متخصصان ژنتیک، جغرافی دانان، تحلیل گران داده، آمارشناسان، کشاورزان، استفاده کنندگان از محصول و سایر افراد برای محافظت از محصولات با یکدیگر همکاری می کنند.
برای مثال، میوه موز و بخصوص نوع کاوندیش (Cavendish) که هیچ مقاومتی در مقابل عامل بیماری زا به نام Fusarium odoratissimum Tropical race ۴ (عامل بیماری پاناما) ندارد به سرعت از آسیا به آفریقا، خاورمیانه و به تازگی به آمریکای جنوبی گسترش یافته و به شکلی بر نوع اصلی موز کشت شده برای صادرات در قاره آمریکا هم تأثیر داشته است.
محققان افزودند: تغییرات آب وهوایی احیانا این شیوع را تشدید می کند. بعنوان مثال، در آفریقا، تغییرات آب وهوایی و خشکسالی در صحرای آفریقا بر جمعیت و گستردگی ملخ ها تأثیر می گذارد و می تواند محصولات جنوب شرقی آفریقای جنوبی را ویران کند و داده های آب وهوایی می توانند به پیشبینی بیماری و مدلهای گسترش کمک کنند.
ریستائینو تصریح کرد: باران های مکرر سبب می شود عوامل بیماری زا گیاهان در هوا پخش و هاگ قارچ ها با طوفان جابجا شوند. برای مثال، زنگ سویا از راه طوفان از آمریکای جنوبی به آمریکای شمالی منتقل شد.
علاوه بر این، ماهیت جهانی تجارت موادغذایی سبب ایجاد بعضی از بیماری های همه گیر گیاهان می شود. ظهور پاتوژن های (عوامل بیماری زا) مضر گیاهی، خطرات دیگری را هم به تأمین موادغذایی اضافه می کند که هم اکنون با افزایش تقاضای جهانی برای موادغذایی نقش مهمی دارد.
جهانی شدن به این مفهوم است که کشاورزی و منابع غذایی به صورت فزاینده ای در مرزهای ملی به یکدیگر متصل شوند. تجزیه وتحلیل این شبکه های تجارت محصولات همراه با اشتراک اطلاعات بیشتر در بین کشورها می تواند به تعیین خطرات ناشی از آفات یا بیماری ها کمک نماید.
محققان گفتند: سلامت جهانی انسان و دانش بهداشت جهانی گیاهان باید با یکدیگر مرتبط شوند. امنیت غذایی و معیشت با کشاورزی و سلامت انسان هم با غذایی که مصرف می کند، ارتباط دارد.
این یافته ها در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم انتشار یافته است.
منبع: golbekhar.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب